تمام ما با احساس اضطراب آشنا هستیم. ضربان قلبمان بالا می‌رود، انگشتان دستمان عرق می‌کنند، نفس کشیدن ما سخت می‌شود. یک رشته از افکار مغشوش در مورد تهدیدی که برایمان وجود دارد به سراغمان می‌آیند و احساس می‌کنیم که توانایی مقابله با این تهدید را نداریم. دلیل آن این است که سیستم “پاسخ جنگ و گریز” بدن ما فعال شده است که موجب شده از نظر احساسی برانگیخته شویم و در نتیجه، توجه و تمرکز ما بروی دوری گزیدن از این تهدید گذاشته شود. اینگونه به نظرمان می‌رسد که در این شرایط گیر کرده‌ایم، نمی‌توانیم بر فعالیت‌های روزانه خود یا اهداف طولانی‌مدت خود تمرکز کنیم. مطمئناً هیچکس دوست ندارد چنین شرایطی را تجربه کند و خبر خوب این است که راه‌هایی هم برای کاهش میزان اضطراب وجود دارد.

من، به عنوان یک درمانگر شناختی-رفتاری با بیش از 15 سال سابقۀ، چندین تکنیک را پیدا کردم که به بیماران خود یاد بدهم با اختلالات اضطراب‌ آفرین خود روبرو شوند. بعضی از این تکنیک‌ها با تغییر دادن فکر بیمار به او کمک می‌کنند، برخی دیگر بروی رفتار او تاثیر می‌گذارند و یک سری از آنها نیز مربوط واکنش‌های فیزیکی هستند. استفاده از این تکنیک‌ها کمک می‌کند که بتوانید میزان اضطراب خود را تا حد زیادی کاهش دهید و از علایم آن بکاهید.

احتمال وقوع خطر را دوباره در ذهن خود بسنجید

اضطراب باعث می‌شود که احساس کنیم خطر در کمین است و با اینحال اکثر مواقع آنچه نگرانش هستیم هیچوقت اتفاق نمی‌افتد. با به یاد آوردن اضطراب‌هایمان و اینکه چند تا از آنها به واقعیت پیوستند، کمک می‌کند بفهمیم که چقدر احتمال وقوع یک حادثه را زیاد تصور کرده‌ایم.

بزرگ کردن یک خطر

حتی اگر که یک اتفاق بد هم بیافتد، احتمالاً بتوانیم با استفاده از قابلیت‌های وفق‌پذیری و حل مشکل خود یا حتی کمک خواستن از دیگران بر آن فائق بیاییم. درست است که روبرو شدن با دستۀ حشرات، از دست دادن پول و … اتفاقات مطلوبی نیستند، ولی هیچکدام از آنها ما را نخواهد کشت. مساله مهم این است که بفهمیم خیلی مسائل کمی هستند که پایان دنیا را برایمان رقم می‌زنند.

تنفس عمیق و استراحت برای آرامش پیدا کردن

وقتی که با آگاهی عضلات خود را شل می‌کنیم، به تدریج آرامتر می‌شویم و می‌توانیم با فکر بازتری به مسائل نگاه کنیم. اگر که شما برای شروع، وقتی که هیچ خطری وجود ندارد، این مساله را تمرین کنید، این سیستم کم‌کم به صورت خودکار در آمده و وقتی که با یک خطر روبرو می‌شوید، حفظ آرامش برایتان بسیار ساده‌تر خواهد بود. تنفس عمیق نیز با سیستم‌های عصبی شما در ارتباط است و باعث می‌شود که احساسات برانگیختۀ شما پایان یابند.

توجه کردن به واکنش‌های فیزیکی و ذهنی خودمان

مهارت آگاهی داشتن از شرایط یعنی اینکه بتوانیم از واکنش‌های خود، از جمله ترس، آگاه باشیم. البته بدون آنکه هراسی داشته باشیم و احساس کنیم باید کاری انجام دهیم. این چیزی است که می‌توانیم در جلسات درمانی فرا بگیریم و با تمرین مکرر در آن بهتر خواهیم شد.

قبول کردن ترس و متعهد شدن به زندگی با ارزش‌های اصولی

روش درمانی “قبول کردن و متعهد شدن” یک رویکرد است که آدم‌ها را تشویق می‌کند تا ناگزیری افکار و احساسات منفی را قبول کنند و تلاش نکنند این احساسات را محدود کرده یا آنها را کنترل کنند. با دور کردن توجه از ترس و متمرکز کردن آن بروی وظایف زندگی و اهداف با ارزش، ما می‌توانیم، با وجود ترس، یک زندگی کامل و خوب داشته باشیم.

در معرض ترس قرار گرفتن

قرار گرفتن در معرض اضطراب یکی از بهترین تکنیک‌ها برای کاهش آن است و شامل این می‌شود که با آنچه می‌ترسیم روبرو شویم و آنقدر در این موقعیت بمانیم تا ترس ما عادی شود یا کاهش یابد که به صورت طبیعی اتفاق می‌افتد. ترس باعث می‌شود که از چیزی دوری گزینیم یا آنکه فرار کنیم، بنابرین ذهن‌ها و بدن‌های ما هیچوقت یاد نمی‌گیرند که بیشتر چیزهایی که از آنها می‌ترسیم در حقیقت خطرناک نیستند.