صادق که اساس دین ازاو شد معمور / بودند ملایک پی امرش مامور
آخر ز جفا، ناصر احکام خدا / مسموم شد از ظلم و جفای منصور . . .

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

ای عجب بار دگر حق پیمبر شد ادا / در کنار تربتش فرزند پاکش شد فدا
موسی جعفر نه تنها بلکه امت شد یتیم / دانش و تقوا و ایمان و فضیلت شد یتیم . . .

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

بنال ای دل که در نای زمان، فریاد را کشتند / بهین آموزگار مکتب ارشاد را کشتند
اساتید جهان باید به سوگ علم بنشینند / که در دانشگه هستی، بزرگ استاد را کشتند . .

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

سرمایه امروز بقیع، اشک است و اشک ، مدینه، جهان را از شیون اکنون خود پر کرده است

امروز بقیع در لباس سوگ، چکیده اشک‏های غربت شیعیان است و دانش
بحارالانوار اشکی است که به تمامی برگ‏های زرین احادیث، تسلیت می‏گوید

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

شیعیان رهبر ما را کشتند / صادق آل عبا را کشتند
نور چشم علی و فاطمه را / وارث کربوبلا را کشتند . . .

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

شهادت امام صادق (ع)، مرد آسمانی مدینه، چشمه جود و سخاوت
کوه حلم و بردباری، تجسم اخلاص و صبر و دریای عمیق علوم لدنی بر پیروان آن حضرت
تسلیت باد

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

صدای گریه می‏آید … صدای ضجه فرشتگان
بقیع، امشب دوباره، در خاک تو خورشیدی خواهد دمید و ستاره‏ای به آسمان خواهد شتافت

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

شهادت ششمین شمع روشنگر و وصی پیغمبر، تسلیت و تعزیت . . .

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

هرزمان رنگ جفا را می دید / کوچه و کرب و بلا را می دید
خانه اش چونکه در آتش می سوخت / خیمه ی آل عبا را می دید . . .
شهادت امام صادق(ع)تسلیت باد

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

امام صادق ع :
دوستان خدا آنانند که هنگامیکه مشاهده کنند
حرامهای پروردگار را مردم حلال می شمارند
مانند پلنگ زخم خورده غضبناک شوند . . .
شهادت مظلومانه قرآن ناطق ، امام صادق-ع بر شما تسلیت باد

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

ای ششم پیشوای اهل ولا / خلق را رهبری به دین هدی
پای تا سر خدانمایی تو / هم ز سر تا بپای صدق و صفا
زهر منصور زد شرر به دلت / آب شد پیکرت ز زهر جفا

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

زین ماتمى که چشم ملائک ز خون تر است

گویا عزاى صادق آل پیغمبرست
شهادت جانسوز رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

امشب شب شهادت صادق آل‌پيامبر است؛ شبي كه خورشيد مدينه دانش، چهره فروزانِ اهل بيت و وارثِ علومِ رسالت، در ظلمتكده دورانِ منصور، به خونِ دل نشست.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

شهادت امام صادق (ع)، مرد آسماني مدينه، چشمه جود و سخاوت، كوه حلم و بردباري، تجسم اخلاص و صبر و درياي عميق علوم لدني بر پيروان آن حضرت تسليت باد!

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

«مدينه» همچنان مظلوم است و … «بقيع» مظلوم¬تر! رنج¬نامه نانوشته شيعه، بر خاك و سنگ مزار صادق آل‌پيامبر ، گوياتر از هر زمان به شِكْوه و شهادت ايستاده است.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

سبز آمدى، سرخ رفتى، حال آنكه سپيد سپيد زيستى و صداقت، تنها واژه‏اى است كه برازنده نام توست. تو از زلالى آينه، هر آينه فراترى.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

در تو كرامت باران موج مى‏زند. با تلاوت قرآن هم آغوشى و دست‏هايت، مونس آسمان مدينه‏اند

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

65سال، عاشقانه زيستى و 34 سال را صادقانه امامت كردى تا پر پر دانه‏هاى نجابتت به انگور زهرآلود منصور آغشته شد.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

اى ششمين ستاره تابناك امامت و ولايت، صادق آل محمد (صلى الله عليه و آله و سلّم)! نامت را با افتخار به دل‏هاى غريبمان مى‏سپاريم تا يادت آرام بخش سينه‏هاى بى‏تابمان باشد.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

سرمایه امروز بقیع، اشک است و اشک. مدینه، جهان را از شیون اکنون خود پر کرده است. امروز بقیع در لباس سوگ، چکیده اشک‏های غربت شیعیان است و دانش،

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

بحارالانوار اشکی است که به تمامی برگ‏های زرین احادیث، تسلیت می‏گوید.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

صادق که اساس دین ازاو شد معمور
بودند ملایک پی امرش مامور
آخر ز جفا، ناصر احکام خدا
مسموم شد از ظلم و جفای منصور

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

ای ششم پیشوای اهل ولا
خلق را رهبری به دین هدی
پای تا سر خدانمایی تو
هم ز سر تا بپای صدق و صفا
زهر منصور زد شرر به دلت
آب شد پیکرت ز زهر جفا
خون شد از داغ تو دل شیعه
عالم از ماتم تو غرق عزا

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

الا ای لاله ی خوشبو، عزیز آل پیغمبر

که بهر دین و قرآنت چنین گردیده ای پرپر
شده زین غم، گل خاتم، مدینه غرق در ماتم
دوصد لعنت به آنکس باد که مسمومت نمود از زهر

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

جان عاشقان و شیفتگان تو، در آتشی از ماتم می‏سوزد و شراره‏اش دنیا را می‏سوزاند. هق‏هق گریه، رخصت تسلیت‏گویی نمی‏دهد و طاقت شانه‏ها را می‏گیرد.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

غم جانکاه تو را بر دل مجروح عاشقان تسلیت می‏گوییم.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

سلام من به مدينه ، به غربت صادق
سلام من به بقيع و به تربت صادق
سلام من به مدينه ، به آستان بقيع
سلام من به بقيع و کبوتران بقيع
سلام من به مزار مطهر صادق
که مثل ماه درخشد به آسمان بقيع
سلام من به تو اي ماه فاطمي بقيع
سلام من به تو اي ياس هاشمي بقيع

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

امام صادق عليه السلام:

کسي که دوست دارد بداند آيا نمازش پذيرفته شده است يا آن را نپذيرفته اند،

با تامل بنگرد که آيا نمازش او را از فحشا و منکر باز داشته؟ پس به اندازه اي که او را بازداشته از او پذيرفته مي شود.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

بنال اي دل که در ناي زمان، فرياد را کشتند
بهين آموز گار مکتب ارشاد را کشتند
اساتيد جهان بايد به سوگ علم بنشينند
که در دانشگه هستي، بزرگ استاد را کشتند

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

امام جعفر صادق-ع:
چهار چيز نشانه نفاق است:
سنگ دلي
اشک نريختن
اصرار بر گناه
و حرص بر دنيا.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

شهادت ششمين شمع روشنگر و وصي پيغمبر، تسليت و تعزيت.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

امام صادق-ع:
مايه ي زينت ما باشيد، نه مايه عيب ما
با مردم نيکو سخن بگوييد و زبان خود را نگاه داريد
و آن را از حرف هاي بيهوده و سخنان زشت باز داريد.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

خدايا بحق امام صادق-ع، ايمان عارفانه و عمل صادقانه به همه ما عنايت بفرما/ آمين.

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

بار ديگر ظالمانه، خيل جلادان شبانه

با دو دست بسته بردند يک غريبي را ز خانه
بار ديگر دست گلچين در مدينه آتش افروخت
بار ديگر آشياني در ميان شعله ها سوخت
داغ يک دسته شقايق، بر دل خونين صادق
بار ديگر شد شکسته حرمت قرآن ناطق

 

منابع: راسخون – یک موبایل